Upanishad Meditation commentary in ENGLISH AND TAMIL

முண்டக உபநிஷதம் - ஒரு அறிமுகம்.

 

      வேதவ்யாச பகவான் வேதங்களை பிரித்தளித்த போது, அந்த வேதங்களைப் பல்வேறு சாகைகளாகப் பிரித்துள்ளார். ஒவ்வொரு சாகையும் ஒரு வேதம் என்றே சொல்லுமளவிற்கு அவற்றின் கட்டமைப்பு உள்ளது. நச்சினார்க்கினியர் எனும் உரையாசிரியர்  தொல்காப்பியத்திற்கான தனது உரையில  தமிழ் தேசத்தில் வழங்கிவந்த சாகைகளையே வேதங்கள் எனக் குறிப்பிடுகின்றார்.

 

      அவ்வாறு பகுத்தளிக்கப்பட்டவை மொத்தம் 1133 சாகைகள் என சான்றோர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். ஆனால் பல சாகைகள் வழக்கொழிந்துப் போய்> தற்போது ஏறக்குறைய 6 சாகைகளே வழக்கில் உள்ளன.

 

      வேதங்களில் அதர்வண வேதம் ‘மக்கள் வேதம்’ என்று போற்றப்படும் அளவிற்கு உலகியல் வாழ்க்கைத் தேவைகளைப் பற்றிப் பேசுவது. இந்த அதர்வண வேதம் அதர்வ-அங்கிரஸ வேதம் என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. பிரம்மதேவனின் மூத்த மகனான அதர்வர் இந்த வேதத்தைத் தந்தருளியுள்ளார். இவர் ‘அக்னி’ அதாவது நெருப்பை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தியவர் என்று ரிக்வேதம் புகழ்கிறது.

 

      அப்படிப்பட்ட அதர்வ-அங்கிரஸ வேதத்தின் பல சாகைகளில் இன்று கிடைத்திருப்பது ‘சௌனக சாகை’ என்ற ஒன்று மட்டுமே. அந்த சாகையில் ஐந்து உபநிஷதங்கள் உள்ளன. இருந்தாலும் அவற்றில் மூன்று உபநிஷதங்கள் முக்கியமானவையாக கருதப்படுகின்றன. முண்டக, மாண்டூக்ய, ப்ரச்ண எனும் அந்த உபநிஷதங்களில் முதலாவதான முண்டக உபநிஷதம் இது.

 

      முண்டகம் என்றால் மழிக்கப்பட்ட தலை என்று பொருள். மழிக்கப்பட்ட தலை என்றவுடன் இது துறவியருக்கானது என்று எண்ணிவிட வேண்டாம். இது துறவியருக்கு மட்டுமே ஆனதல்ல. மேலும் இந்து மதத்தின் பண்டைய கால் ரிஷிகள் தலையை மழித்துக்கொள்ளவில்லை.

 

      இந்த உபநிஷதத்தைப் படிப்பதற்கு முன் ‘சிரோ விரதம்’ என்ற விரதத்தை செய்திருக்க வேண்டும் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்த நிபந்தனையின் நோக்கம் ‘தலையில் நெருப்பு பிடித்தது’ போல் பிரம்மஞானத்தில் வேட்கையுடையவன் மட்டுமே இந்த உபநிஷதத்தை படிக்க வேண்டும் என்பதே என்று சான்றோர்கள் கூறுகின்றனர்.

 

      இந்த உபநிஷதமும் மற்றவற்றைப் போலவே அறுதிப் பேருண்மையை> பரப்பிரம்மத்தை அறிய வழிகாட்டும் பிரம்ம வித்தையைத் தருகிறது. பல்வேறு தியான நுட்பங்களையும் ஆங்காங்கே உள்ளுரைப் பொருளாகக் கொண்டுள்ளது.

 

      வாருங்கள்> முண்டக உபநிஷதம் என்ற இந்த சோலைக்குள் நுழைவோம்.  

 

       வார்த்தைகளாக அல்லாமல் வாழக்கையாக உபநிஷதக் கருத்துக்களை ஏற்பவன் சத் சித் ஆனந்தத்தில் மூழ்கி, சத் சித் ஆனந்தத்தில் கலந்து, சத் சித் ஆனந்தமயமாகி, வாழ்வில் பிரம்மானந்தை அடைய பரப்பிரம்மம் எனும் ஆதார சக்தி அருள் புரிவதாக.

 

Mundaka Upanishad.

 

            The great seer VedaVyasa segregated the Hindu scriptures into four Vedas 5000 years ago. While doing it, it was felt that even reading and understanding one full veda was humanly impossible. So, he further divided them into 1133 Sakhas. The wonder lies in the fact that every sakha was complete in itself as a Veda with prose, rules and regulations, rituals etc.

 

            Among the four Vedas, Atharva Veda also known as Atharva ankirasa veda was bestowed by Lord Brahma-  creator the world – to his first son Atharva. Rigveda praises this Atharva Rishi  for his discovery of ‘fire’. He is said to be the introducer of ‘fire’ to the world. Atharva Veda can verily be called “common’s Veda”. It is full of ways and means to achieve the goal of better worldly life.

 

            In that Atharva Veda, only one sakha is available today. That sakha is named as ‘Sownaka Sakha’. In that Sownaka Sakha,  5 upanishads are there. Among them, three viz, Mundaka, Mandukya and Prasna Upanishad are considered important.  We are to enter into the first one, i.e., Mundaka Upanishad right now.

 

            Mundaka means ‘Shaven head’  By this meaning, it is mostly mistook as an Upanishad for Sanyasins- monks. But, it is not so. Moreover, ancient Indian Seers were not with shaven head. One ‘Siro Vradham’ has to be done before reading this Upanishad. But this condition is not to be taken literally. The implication is that the reader should have a strong quest as if his head is in fire.

 

            The name ‘Shaven Head’ may mean that the reader should be with an open mind. However, this Upanishad too, as any other Upanishad, gives out ways and means of Brahma Vidya or knowledge of the Ultimate.

 

            Let us move into the Upanishad and enjoy.

 

            May Almighty shower its grace on one and all . May the reader be in and with equanimity and become equanimous, enjoying the eternal Bliss in his life.